Bazen hayatımızın tam orta noktasında bir takım olaylar gerçekleşir. Olaylar film olursa çok tutacaktır. Ama bizim o kadar yakınımızda gerçekleşir ki tüm bu olaylar ve biz o kadar çok içindeyiz ki film olsa çok tutacak bu olayların farkına varamadan tüketiriz.
Böylesi bir olayı; batıda doğmuş, batı da büyümüş, batı da okumuş bir insanın doğu da doğmuş, doğu da yaşamış ve doğuda yaşayacak olan insanlara öğretmenlik yapan bir öğretmenin hikayesini gözler önüne seren ve bizleri yer yer güldüren, sıkça da hüzünlendiren bir film: İKİ DİL BİR BAVUL.
Denizlili bir öğretmenin Şanlıurfa’nın Siverek ilçesi Demirci İlkokulunda yaşadığı bir yıllık, ama bir uzun ömür sürecinde alınacak kadar çok dersin alındığı bir yıl, yaşam serüveni.
Birleştirilmiş bir sınıfta, okula gelen tüm öğrencilerden yalnızca bir kaçının Türkçe bildiği bir sınıf burası, eğitim ile geçirilen bir yıl.
Bu film ile ülkemiz eğitiminin bir dönem hangi zorluklar altında yapılmaya çalışıldığını gördüm. Bu gün hala böyle yerler, elbette, var. Bu gün eğitim de karşılaştığımız sorunlar geçmişten daha az değil. Binalar inşa ediyor devlet büyükleri, etkileşimli tahtalar konuluyor tüm sınıflara teknoloji ile tüm illerimiz buluşturulmaya çalışılıyor. Ama insan olmadan, insanın talep etmesi olmadan öğrenci talebe olmadan tüm bunlar, maalesef, sakıttır.
Film bir şeylere işaret etmesi ve ülkemizdeki bir soruna, yanı başımızda gerçekleşen bir soruna bizi sevk etmesi sebebiyle çok önemlidir.
Emeği geçenlerin, emeklerine ve yüreklerine sağlık.
Yorumlar
Yorum Gönder